Whole30: wat is honger?

Hoe erg is het om een beetje honger te hebben tegen dat je gaat eten? Ik heb het natuurlijk niet over jezelf uithongeren om te vermageren, door consequent maaltijden over te slaan… Hoewel ook hier weer theorieën over bestaan die tegenwoordig nogal hip&happening zijn, genaamd intermittent fasting: jezelf dus wél bewust uithongeren… kunnen jullie nog volgen? Ik niet…

 

 

Soit, ik heb ondertussen wel duidelijk het verschil leren kennen tussen de verschillende soorten honger. Candy verwoordde het deze week heel treffend:

“Lage-bloedsuiker-honger is een aanstellerige drama queen: het laat je bibberen en rillen en geeft je het gevoel dat je flauw gaat vallen als je niet hier-en-nu iets suikerrijks eet. Je blijft je inderdaad ook belabberd voelen tot je iets koolhydraatrijk hebt gegeten. Een reden temeer om deze drama queen uit je leven te bannen, door minder (ongeraffineerde) koolhydraten op te nemen.

Snackhonger is als een doordrammend kind dat zich verveelt: het blijft aan je trekken en zeuren om aandacht, ook als je het zegt dat het moet ophouden omdat je net van tafel komt of echt wel geen honger kan hebben.

Echte honger is beleefd: hij zegt je ‘het is misschien wel een goed idee om iets te eten, je lichaam heeft voeding nodig’ maar als je hem vertelt dat het nu niet de moment is, je geen tijd of “goede voeding” bij je hebt, dan verdwijnt hij weer naar de achtergrond, om je later, als je wel tijd en/of goede voeding hebt er weer aan te herinneren dat je moet eten”

De lage-bloedsuiker-honger heb ik altijd heel erg als ik bijvoorbeeld ontbijt met een koffiekoek en verder niets anders. Een uur of twee later zie ik letterlijk zwarte vlekken en ben ik trillerig. Sugar crash, anyone? Fysiek onpasselijk worden door het gebrek aan suiker, veroorzaakt door… te véél suiker. Ooh de ironie!

Snackhonger is wat er gebeurt als je aan je bureau zit en een saaie taak moet doen waar je tegenop ziet. Deze snackhonger vergroot rechtevenredig met het aantal lekkernijen je in de kast hebt liggen. Hoe meer je dergelijke dingen in je omgeving hebt, hoe harder de snackhonger zeurt.

En de echte honger? Die maakt dat je eten ééns zo lekker smaakt! Honger is inderdaad de beste saus!

Mijn menuutjes van de afgelopen dagen:

 

Courgette pasta met pittig paprikasausje en zalm

Als er iets is waar de Whole30 voor zorgt (behalve blije darmen), is het wel dat mijn creativiteit in de keuken weer stevig aangewakkerd wordt. Als mensen op dieet gaan, eender welk dieet, zijn ze geneigd triest te zijn omwille van de dingen die ze (tijdelijk) niet meer mogen eten. Toen ik aan dit avontuur begon, was ik vastbesloten om ervoor te zorgen dat ik mijn brood, pasta en aardappelen niet ging missen. In plaats van me te focussen op het feit dat ik deze niet meer mocht, concentreerde ik me van in het begin op alle heerlijke dingen die ik zou kunnen maken met al het voedsel dat ik wél mocht!

 

 

Het toestel dat mij pasta alvast doet vergeten, is mijn geweldige spiralizer. Ik kocht hem een 4-tal jaar geleden bij Unlimited Health en hij is al een paar keer goed van pas gekomen het begin van de Whole30. Als je de slierten opwarmt, zijn ze lekker sappig en licht van smaak. Serieus, als ik er eens goed over nadenk… naar wat smaakt pasta, anyway? Vandaag gebruikte ik één van de andere messen, waardoor ik eerder “elleboog pasta” kreeg dan echte slierten, maar de smaak was nog steeds top!

 

 

 

De paprikasaus uit dit recept smaakt enigszins zoet door de rode en de gele paprika, maar ook pittig, dankzij een suikervrije salsa die ik eerder deze week bij Delhaize ontdekte:

 

 

Deze bevat enkel tomatenpasta, ui, jalapeño chili, knoflook, zout, azijn en kruiden! Hoera! (Je weet bij deze meteen met welke ingrediënten je de salsa zelf kan maken, als je hem niet in huis hebt)

Ziezo, nu ik zowel mijn tof keukentoestel, als mijn nieuwe favoriete salsa in de bloemetjes heb gezet, op naar het recept!

 

Ingrediënten voor 2 personen:

• 4 paprika’s: 2 gele en 2 rode
• 1 grote ajuin
• olijfolie
• peper en zout
• 2 zalmfilets
• knoflookpoeder (verse knoflook mag natuurlijk ook)
• 1 grote courgette
• enkele eetlepels salsa (afhankelijk van je smaak, je maakt het zo spicy als je wil!)
• wat Italiaanse kruiden

 

 

Bereidingswijze:

• Verwarm de oven voor op 180°C
• Snij zowel de paprika’s en de ajuin in reepjes
• Meng de groenten met wat olijfolie, peper en zout op een ovenplaat en zet het voor ongeveer 30 minuten in de oven. Halverwege kan je ze best eens door elkaar husselen
• Wrijf de zalmfilets in met olijfolie en bestrooi met knoflook, peper en zout
• Zet de zalmfilets na 15 minuten bij de groenten in de oven, zodat ze er ongeveer 15 minuten mee in zitten
• Spiraliseer ondertussen de courgette en stoom de courgette pasta ongeveer 10 minuutjes
  Als je huisgenoten hebt (zoals Mr. F3 die niet mee doen met de Whole30), hang je het mandje gewoon boven de “echte” pasta die je ondertussen kookt

 

• Breng ongeveer 2/3de van de paprika en ajuin over in een pot en mix ze met een staafmixer of in een keukenrobot tot een saus (deze hoeft niet heel glad te zijn, er mogen gerust nog stukjes in zitten)

 

• Meng er de salsa doorheen
• Doe de gestoomde courgette pasta in een bord met daar overheen de paprika saus, de overschot van de groentenreepjes en daarboven de zalmfilet
• Kruid nog wat bij met Italiaanse kruiden en dien op

 

 

Tip: als je dit recept maakt met gewone pasta in plaats van courgette pasta, doe je er goed aan om ook wat (kers)tomaten mee te mixen in je saus. Anders zal je niet genoeg saus hebben en zal je pasta te droog zijn. De courgette pasta maakt het geheel veel smeuiger!

 

Smakelijk!

Whole30: bijna 1/3de achter de rug!

De tijd vliegt, morgen is het al de 10de dag en heb ik er al 1/3de van de Whole30 op zitten. Wat gaat het vlotjes!

De afgelopen dagen heb ik me voorgenomen een beetje uit mijn “comfortzone” te stappen en dingen te gaan klaarmaken die ik anders nooit klaarmaak. Ik ben geen grote vlees fan en ken er weinig van, maar ik wilde toch een beetje mijn grenzen verleggen en heb dit gedaan door kalfsgebraad en een varkenshaasje te kopen. Shocking, I know! Voor mij was het onbekend terrein, maar het gebraad heeft de test geweldig goed doorstaan. Het varkenshaasje moet er morgen aan geloven! Ik weet nog niet of het mijn favoriet voedsel gaat worden, maar er komt meer variatie in mijn proteïne bronnen! Mr. F3 zal er ook niet rouwig om zijn dat er eens vaker een ander soort beest dan gevogelte of vis op ons bord komt!

Ook heb ik voor het eerst een rijpe kokosnoot gekocht. Na wat knoeien kreeg ik hem open, maar het vruchtvlees staat me toch niet zo aan om het gewoon rauw op te eten, dus ik ga het raspen en drogen.

Voor de geïnteresseerden heb ik weer mijn menuutjes bijgehouden.

Zuiderse, gevulde paprika’s

Dit receptje maakte ik enkele dagen geleden en het was zo lekker en eenvoudig dat ik het wilde delen. Tijdens het maken dacht ik al: “dit is er eentje voor op de blog” dus trok ik voor de zekerheid ook maar een paar fotootjes!

Ingrediënten voor 2 personen:

• een handvol champignons
• 1 teentje knoflook
• wat olijfolie
• 250g gehakt (ik gebruikte puur rundergehakt, maar het kan ook met andere soorten)
• 6 zongedroogde tomaatjes
• oregano en basilicum
• 2 grote paprika’s

 

Bereidingwijze:

1. Verwarm de oven voor op 180°C
2. Snij de champignons in kleine stukjes en pers de knoflook
3. Verhit wat olijfolie in een pan en bak de champignons samen met de knoflook. Laat even afkoelen
4. Snij de zongedroogde tomaatjes in stukjes (tip: als ze stug zijn, is het gemakkelijker om ze te knippen) en meng ze onder het rundergehakt samen met de oregano, de champignons en wat extra olijfolie
5. Snij de paprika’s in de lengte doormidden en snij de hoedjes eraf
6. Vul de paprika’s met de gehaktmengeling en zet het voor ongeveer 40 minuten in de oven

 

Tip: je kan het gehakt ook eerst in de pan bakken, maar dan heeft het een lossere structuur als je het in de paprika’s doet. Op deze manier is het meer een soort gehaktballetje.

 

Smakelijk!

Whole30: mijn bedenkingen na enkele dagen

De eerste week van de Whole30 zit er al bijna op, en ik moet zeggen dat het al bijna vanzelf gaat. Ik maak vaak ’s avonds expres te veel eten klaar, zodat ik de volgende dag bij de lunch (quasi) hetzelfde kan eten. Dit spaart veel tijd uit en zorgt ervoor dat ik alles wat ik koop beter opgebruik en ik minder restjes moet weggooien.

Bron

Ik heb geen idee of dit eetpatroon enig effect heeft op mijn gewicht, want ik heb thuis geen weegschaal meer staan! Maar dat vind ik ook niet zo belangrijk. Ik heb wel al heel de week geen opgeblazen buik gehad. We’re onto something here…

Het is verder ook een beetje zoeken hoe groot mijn maaltijden moeten zijn. Ik ben al 10 jaar gewend van tussendoortjes te eten, omdat ik altijd geleerd heb dat het je metabolisme verhoogt als je regelmatig iets eet. Blijkbaar is men daar nu van aan het terugkomen – verwarrend hoor. De Whole30 schrijft dan ook voor dat je mag snacken als je honger hebt, maar dat je in principe zou moeten toekomen met je 3 hoofdmaaltijden. Zij zeggen juist dat je lichaam pas de vetreserves zal aanspreken als er niet elke dag een steady stream van voedsel komt om de zoveel uur. Het is dus niet de bedoeling om bewust extra tussendoortjes in te plannen, maar het mag natuurlijk wel als je honger hebt. Luisteren naar je lichaam is de boodschap en dat heb ik goed opgevolgd. Ik had altijd tussendoortjes bij, maar heb er enkel van gegeten wanneer ik honger had en niet wanneer het er ongeveer het tijdstip voor was. Soms nam ik de tussendoortjes dus gewoon terug mee naar huis!

Omdat er toch wel wat mensen waren die een soort dagboekje wilden zien van een dergelijk eetpatroon, zet ik het mijne hier ook online, voor de geïnteresseerden. Het is ook nuttig voor mezelf dat ik het elke dag bijhoud, zodat ik patronen kan herkennen, kan inschatten wat ik moet eten om verzadigd te zijn etc.

Druk eens op de reset knop : Whole30

Suikerrijke producten zijn verslavend. Heel veel mensen – waaronder ook ik – hebben dat al ondervonden. Als ik er eenmaal van afgekickt ben, vind ik het niet moeilijk om er vanaf te blijven, maar eens ik de smaak te pakken heb wil ik alleen maar NOG. De combinatie van een heleboel feestjes, een blokperiode waarin ik uren achter mijn bureau zat en het feit dat we allerlei lekkers in huis hadden, maakte dat ik vaker dan ik eigenlijk zou willen in de snoepkast dook. Hey, ik ben ook maar een mens! Meestal hebben wij koekjes en dergelijke gewoon niet in huis, maar het is pas Sinterklaas geweest en van mijn werk kregen we voor Kerst ook een mand vol artisanale lekkernijtjes.

Bron

Verschillende vrienden van me zijn bezig met een strijd tegen suiker en ik wilde me daar graag bij aansluiten. Ik wil maar wat graag van die “sugar cravings” vanaf! Eerst dacht ik na de feesten dus een herstart te nemen door gewoon alle suiker te schrappen, maar toen las ik het boek “It starts with food” op aanraden van Candy. Candy eet grotendeels Paleo (lees het interview op Dillie’s blog) en ik las het boek eigenlijk vooral uit interesse (ik lees zowat ALLES dat over eten gaat!).

Bron

Hierin wordt het “Whole30” programma uit de doeken gedaan, waarbij de 30 staat voor het aantal dagen dat je het plan volgt (maar het wordt beschouwd als de start van een nieuw leven). De auteurs hebben het heel wetenschappelijk aangepakt, met 30 bladzijden aan referenties van allerlei onderzoeken. Ze beschrijven tot in hoog detail (maar in begrijpelijke taal) wat voedingsstoffen met je lichaam doen en dan vooral met je hormonen. Suiker kwam hier uiteraard opnieuw naar voren als dé grote schuldige. Ook reacties van het lichaam op bepaalde stoffen in granen, melkproducten en peulvruchten werden besproken… En op dat moment ging er bij mij een lampje branden dat mijn interesse vergrootte en ervoor gezorgd heeft dat ik meteen begonnen ben.

Regelmatig loop ik namelijk rond met een opgeblazen buik. Ik zeg dan altijd grappend dat ik binnen drie maanden moet bevallen, maar zo grappig is het eigenlijk niet, want de bijbehorende krampen doen soms echt geen deugd. Ik heb me al meermaals afgevraagd of ik misschien reageer op een bepaalde stof in één of ander voedingsmiddel, maar begin maar eens uit te zoeken waarop hé. Er bestaan regelrechte allergieën, maar ook een heleboel intoleranties die minder makkelijk aantoonbaar zijn.

Bron

Het Whole30 programma  is letterlijk een reset voor je lichaam. Je schrapt een maandlang suiker, alcohol, granen, peulvruchten en melkproducten (Help! Geen geitenkaas!). Je eet dus groenten en fruit, zoete aardappelen, vlees, gevogelte, vis, eieren, sommige noten en zaden, olijven en olijfolie, kokosnoot en ghee (geklaarde boter – zonder de melkeiwitten). Tijdens die maand kick je af van suiker en mijd je dus stoffen die een reactie van je immuunsysteem kunnen uitlokken. Honger mag je niet hebben! Doordat je wel fruit, zoete aardappelen en andere zetmeelhoudende groenten eet, is het ook geen extreem low carb dieet.

Het is dus back to basics, want zwaar bewerkte, industriële producten met allerlei duistere toevoegingen die je niet kan uitspreken zijn uit den boze. De auteurs noemen deze ook wel “Franken-foods”, omdat het geen eten is zoals de natuur het bedoeld heeft, maar gemaakt in een laboratorium. Geen ingewikkelde ingrediëntenlijstjes dus, maar pure producten.

Bron

Als vegetariërs het programma willen volgen, kunnen ze (naast de eieren) gebruik maken van biologische sojabonen, tofu en linzen. Er is weinig vlees dat ik lust, dus om ook iets anders te eten dan gevogelte, vis en eieren, zal ik wel af en toe linzen en tofu gebruiken.

Na die 30 dagen is het natuurlijk niet de bedoeling dat je gewoon terug alles naar believen gaat eten, maar dat je gaat uitzoeken waar je lichaam wel tegen kan, en waar tegen niet, door de voedingsmiddelen stapsgewijs terug te introduceren. Drink je melk en voel je je nog steeds geweldig? Prima, dan kan jij dus zonder problemen melkproducten gebruiken. Eet je echter een paar dagen later een bord pasta en lig je vervolgens dubbel van de pijn? Mogelijk kan je lichaam niet goed om met tarwegluten. Het boek legt het natuurlijk allemaal nog veel beter uit, maar deze blogpost dreigt nu al behoorlijk lang te worden!

Paleo aanhangers zeggen dat de oermens zo at (vandaar de naam) en dat we met z’n allen terug moeten naar die eetwijze, omdat het natuurlijker is. Ik geloof echter in evolutie en dat het menselijk lichaam zich intussen aangepast heeft aan het eten van andere voedingsmiddelen! Hoewel dit bij sommige mensen duidelijk niet het geval is (lactose-intollerantie, gluten-intollerantie, …). Maar als je echt niet slecht reageert op granen of peulvruchten, zie ik ook geen reden om dit weg te laten. Ik ben dus niet van plan om zomaar de rest van mijn leven Paleo te gaan eten, daarvoor eet ik bepaalde dingen te graag (Hallo! Geitenkaas!?). Ik hoop daarentegen wel mijn lichaam nog beter te leren kennen en te ontdekken wat mijn opgeblazen buik steeds veroorzaakt!

En nu maar met z’n allen hopen dat het niet de geitenkaas is…